Uit de inhoud:

Nu is de geesteswetenschap echter iets wat een toekomst heeft en zelf ook een brug moet vormen en juist zij heeft een centrum, een centraal probleem, dat het doel is van haar bestaan.

Rudolf Steiner heeft meerdere malen uitgesproken, dat de geesteswetenschap in zijn geheekl er is omp het mysterie van Golgotha te begrijpen. Alles wat wij uit de geesteswetenschap leren dient ervoor, dat wij steeds verder en dieper voorgaan in het inzien van het mysterie van Golgotha. Zo zou men kunnen zeggen dat de christologie een plaats inneemt in het alfgehele geestenwetenschappelijke werk, dat zich tot de enekel vragen zo verhoudt als de zon zich ten opzichte van de planeten verhoudt - zij is eveneens het centrale punt.

In zijn "Wetenschap van de geheimen der ziel", schrijft Rudolf Steiner dat de toekomst van de geestelijke spirituele beweging in de vijfde cultuurperioe, tot in de zesde, eruit zal bestaan, dat een toenemende wijsheid van de Graal steeds meer binnen zal stromenin het geestelijk leven van de mensheid. Daarmee is eignlijk ontzaglijk veel gezegd. Kijken we terug naar de tijd van het begin van onze jaartelling. In die tijd was er nog een naklank van een oerwijsheid - men keek terug in het verleden, om een voorbeeld te hebben voor dat wat komen gaat. Deze wijsheid was in die tijd aan het afnemen. Tegenwoordig leven we in een tijdperk, waar een toenemende geestelijke stroming aanwezig is, waarbij het erom gaat, dat steeds meer kennis van de Graal naar beneden stroomt in het menselijk bewustzijn.

Er bestaat een radicaal onderscheid tussen de ooude wijsheid van de mysteriën en die - zoals Rudolf Steiner haar noemt - apocalyptische wijsheid van de Rozenkruisers. De wijsheid van de mysteriën berustte op het verleden: daar was het ideale dat, wat vroeger was. De apocalyptische wijsheid berust op de toekomst daar is het meest volmaakte dat, wat komen gaat.